Podczas pierwszej sekcji zwłok w podziemnym prosektorium Irka nie myślała ani o okupowanej Warszawie, ani o tym, że ryzykuje życiem, ucząc się w tajnej Akademii Medycznej. Najbardziej na świecie chciała zostać lekarzem. Jednak wojna to nie jest dobry czas na studia.
Kiedy Warszawę ogarnie zawierucha Powstania, świeżo zdobyta wiedza medyczna okaże się niezbędna. Studentka medycyny będzie zaszywać rany postrzałowe, wyjmować kule, amputować nogi i patrzeć w oczy setkom umierających. I przekona się, że wojna to nie jest dobry czas na słabość.
Wojna to też najgorszy czas na miłość. A ona jak na złość właśnie wtedy uderza najmocniej.
Jak być lekarzem w czasie Powstania, gdy pozostaje tylko bezradność? Jak pozwolić sobie na miłość, kiedy świat wokół płonie nienawiścią?
Opowieść inspirowana prawdziwą historią doktor Ireny Ćwiertni, napisana na podstawie jej pamiętników z czasów studiów, okupacji i Powstania Warszawskiego.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Katarzyna Droga.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
1 sierpnia 1944 wybucha powstanie. Funkcjonariusz Policji Kryminalnej Generalnej Guberni porucznik Wincenty Rybski po blisko pięciu latach pracy w policji i jednocześnie współpracy z Polskim Państwem Podziemnym nie walczy w szeregach AK ani nie trafia do Państwowego Korpusu Bezpieczeństwa - powstańczej policji. Rybski, który przed wojną służył jako śledczy w Policji Państwowej, ma inne zadania.
W swej wędrówce przez powstańczą Warszawę spotyka ludzi, do których w czasie okupacji strzelał, i takich, z którymi zabijał innych. Jest świadkiem triumfów i tragedii, powstańczej codzienności oraz niezwykłych zdarzeń.
Kim naprawdę jest Wincenty Rybski? Dla kogo pracują ludzie z gangu jego kolegi ze Starówki? Jaka była misja oficera Abwehry kapitana Ahrego, czym jest głęboka konspiracja i kim jest tajemniczy Jeżewski?
Czy zdrada może mieć swoje granice?
UWAGI:
Na okładce: Namiętność, zdrada, bohaterstwo i kolaboracja na zgliszczach świata. Oznaczenia odpowiedzialności: Grzegorz Kalinowski.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Robiłyśmy co się dało, by choć tyle współczucia okazać tej skrwawionej, bólem szarganej Matce - Ojczyźnie: bronić ją, ratować, wspierać jej siły w agonii. (fragment kroniki powstańczej jednego z zakonów)
Agata Puścikowska opisuje nieznane dotąd dramatyczne historie zakonnic, które brały udział w powstaniu warszawskim. Niektóre z sióstr były sanitariuszkami, inne wspierały powstańców, leczyły cywili i żołnierzy, przygarniały tysiące dzieci - sierot wojennych, organizowały modlitwy i podnosiły na duchu złamanych ludzi. Do tej pory o zaangażowaniu warszawskich klasztorów niewiele się mówiło, tymczasem skala pomocy niesionej przez zakonnice skrwawionej Warszawie była ogromna i trudno ją przecenić.
Książka zawiera portrety bohaterek, kobiet z krwi i kości. Niewątpliwie także dzięki odwadze, zorganizowaniu, przedsiębiorczości i sprytowi sióstr powstańcy wytrwali aż 63 dni. Gdyby nie ofiarność i nadludzki wysiłek tych, które walczyły również karmiąc głodnych, piorąc bandaże chorym i otwierając klauzury przed bezdomnymi, cywilnych ofiar w powstaniu warszawskim byłoby o wiele więcej.
Dzięki dotarciu do archiwów zgromadzeń zakonnych, nieznanych dokumentów, wspomnień oraz prywatnych dzienników, często wcześniej nie publikowanych, jest to pozycja świetnie udokumentowana. Znajdują się w niej autentyczne opisy życia codziennego w schronach, walk o kawałek chleba i kubek wody dla rannych, dramatyczne losy mieszkańców wysiedlonych z miasta po upadku powstania.
UWAGI:
Bibliografie, netografie przy rozdziałach. Oznaczenia odpowiedzialności: Agata Puścikowska.
DOSTĘPNOŚĆ:
Została wypożyczona Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
WYPOŻYCZYŁ:
Nr karty: 000506 od dnia:2024-03-20 Przetrzymana, termin minął: 2024-04-19
Na okładce podtytuł: prawdziwe historie dzieci w powstańczej Warszawie. Bibliografia, netografia na stronach 400-413. Oznaczenia odpowiedzialności: Agnieszka Cubała.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Z powstania do Auschwitz : prawdziwa historia o tym, jak miłość i młodość ginęły w powstaniu "Prawdziwa historia o tym, jak miłość i młodość ginęły w powstaniu "
Gdy nadzieja zmieniła się w żałobę, a żałobę przyćmił strach. Mieszkaliśmy w kamienicy przy Żurawiej 28, gdy wybuchło Powstanie Warszawskie. Tego dnia z mamą drylowałyśmy wiśnie, a tata jak zwykle z kanapką w kieszeni poszedł do pracy. Nigdy już z niej nie wrócił. Ten letni sierpniowy dzień stał się początkiem apokalipsy, która przetoczyła się nad naszymi głowami. My, zwykli cywile, zapłaciliśmy za nią najwyższą cenę. Nikt nas nie pytał o zdanie. Nikt nas nie uprzedził. Niespodziewanie znaleźliśmy się w wirze historii, który pochłonął setki tysięcy niewinnych, bezbronnych ludzi. I choć przetrwałam, doświadczając piekła obozu Auschwitz, nie miałam do kogo i do czego wracać. Moje życie zakończyło się 1 sierpnia 1944 roku.
